Jounc-de-froumage
Juncus effusus
Juncaceae
Autre noum : Jounc-de-toumo.
Noms en français : Jonc diffus, Jonc épars.
Descripcioun :Aquéu grand jounc trachis dins li palun, li mueio e li prado umido. Se recounèis majamen que li cambo, pleno, se roumpon eisa au contro dóu jouncas, Juncus inflexus. L'enflourejado es en ventau e li guèno di fueio soun bruno.
Usanço :Coume soun noum lou dis, aquéu jounc servié à passa tèms à estourri li froumage (TdF). Se fasié de clado emé li tijo mounte èron pausa li caiat.
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Palun
- Mueio
- Prado umido
- Lono
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Juncus effusus L., 1753
Ouloustèio
Holosteum umbellatum
Caryophyllaceae
Nom en français : Holostée en ombelles.
Descripcioun :Pichoto erbo, sènso pèu, grisasso à verdalo, emé de fueio óupousado de cop que i'a un pau longo, que se recounèis majamen à si brout de flour en oumbello. I'a tres estile e li petalo soun toujour denticulado. Es uno planto que vèn bèn dins la sablo, mai pas soulamen, e que flouris d'ouro à la fin de l'ivèr.
Usanço :Counèissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Lou noum prouvençau es uno reviraduro dóu latin qu'avèn rèn trouba. Pensas à nous escriéure se lou couneissès.
Port : Erbo
Taio : 3 à 25 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Holosteum
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 8 à 12 mm
Flourido : Printems
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1700 m
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Sablo
- Champ
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Holosteum umbellatum L., 1753